Δημοσιεύσεις επιστημονικών μελετών για διάφορα θέματα που απασχολούν με την ευρύτερη έννοια το Μεσολόγγι, από επιστήμονες που ενδιαφέρονται να προσφέρουν με τις γνώσεις τους. Οποιοσδήποτε μπορεί να προσφέρει τις επιστημονικές του γνώσεις εθελοντικά με προϋπόθεση να μπορούν να “αντέξουν” σε δοκιμασία peer review. Μπορείτε να στείλετε μια περίληψη της μελέτης σας που θέλετε να δημοσιευθεί στο mail: iggo20@gmail.com και θα απαντήσουμε το συντομότερο δυνατόν.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1 ΜΑΡΤΙΟΥ 2019

ΣΕΡΕΤΑΚΗ Θ. (ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΥΔΑΤΩΝ ΚΛΕΙΣΟΒΑΣ-ΠΛΩΣΤΑΙΝΑΣ)

ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΥΔΑΤΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΚΛΕΙΣΟΒΑΣ & ΔΙΑΝΟΙΞΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΥΔΑΤΩΝ ΠΛΩΣΤΑΙΝΑΣ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

1. Εισαγωγή …………………………………………………………………………………………………………… 3
1.1 Περιοχή μελέτης ………………………………………………………………………………………… 3
2.1 Σκοπός μελέτης ………………………………………………………………………………………….. 6
2.1 Πηγές δεδομένων ………………………………………………………………………………………. 6
2.1 Βασικά μεγέθη μικροκλίματος …………………………………………………………………….. 6
1..1 Ρυθμός εξάτμισης ………………………………………………………………………………………. 7
1..2 Δείκτης δυσφορίας DI …………………………………………………………………………………. 7
2. Περιγραφή του Προβλήματος …………………………………………………………………………….. 13
2.1 Παρούσα κατάσταση ………………………………………………………………………………… 13
2.2 Κλίμα ………………………………………………………………………………………………………. 15
2.3 Κρίση δυσφορίας ……………………………………………………………………………………… 19
3. Αντικείμενο της Μελέτης …………………………………………………………………………………… 21
3.1 Αναγκαιότητα του Έργου …………………………………………………………………………… 21
3.2 Αναμενόμενη κατάσταση ………………………………………………………………………….. 21
3.3 Προσδοκώμενα οφέλη ………………………………………………………………………………. 22
3.4 Σύνοψη ……………………………………………………………………………………………………. 24
4. Αξιολόγηση δεδομένων σχεδιασμού …………………………………………………………………… 26
4.1 Βασική λύση. Απελευθέρωση επικοινωνίας της Πλώσταινας με τη θάλασσα …. 27
4.2 Εναλλακτικές λύσεις- πρόσθετες παρεμβάσεις για την διατήρηση της παραγωγής άλατος 31
5. Προϋπολογισμός Έργου …………………………………………………………………………………….. 33
6. Εκτιμήσεις βάσει κριτηρίων αειφόρου λειτουργίας ………………………………………………. 35
7. Συμπεράσματα …………………………………………………………………………………………………. 36
8. Βιβλιογραφία …………………………………………………………………………………………………… 37

1. Εισαγωγή

Ο Φορέας Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου με την απόφασή του, με το πρακτικό 13 της από 08/10/2012 συνεδρίασης της επιτροπής ανάθεσης, ανέθεσε στην ΡΙΖΟΤΕΧΝΙΚΗ-Δρ.-Μηχ. Θ. Σερετάκη την εκπόνηση της μελέτης: «Προκαταρκτική Μελέτη Διαχείρισης Υδάτων Βορείου Τμήματος Ανατολικής Κλείσοβας & Διάνοιξης Επικοινωνίας Υδάτων Πλώσταινας».
Σύμφωνα με την από 11/10/2012 σύμβαση μεταξύ της ΡΙΖΟΤΕΧΝΙΚΗΣ-Δρ.-Μηχ. Θ. Σερετάκη και του Φορέα Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου, Ν.Π.Ι.Δ., με την με αρ. πρωτοκ. 4309/11-09-2012 απόφαση Προκήρυξης Πρόσκλησης Ενδιαφέροντος και την με αρ. πρωτοκ. 4382/18-09-2012 έγκριση της προσφοράς του αναδόχου υποβάλλεται η παρούσα τεχνική έκθεση.
Το Έργο εντάσσεται στα πλαίσια του Προγράμματος «Στήριξη Φορέων Διαχείρισης Προστατευμένων Περιοχών 2012» του Πράσινου Ταμείου του ΥΠΕΚΑ. Με την απόφαση αρ. 25.4/22-03-2012 του Διοικητικού Συμβουλίου του Πράσινου Ταμείου εγκρίθηκε η Πρόσκληση Υποβολής Προτάσεων για το Έργο.
Το έργο αποτελείται από δύο επιμέρους τμήματα. Το Τμήμα 1 αναφέρεται στην «Διαχείριση Υδάτων Βορείου Τμήματος Ανατολικής Κλείσοβας» και είναι αντικείμενο της παρούσας μελέτης. Το Τμήμα 2 αναφέρεται στην «Διάνοιξη Επικοινωνίας Υδάτων Πλώσταινας».
Στόχος του παρόντος Τμήματος 2 της προκαταρκτικής μελέτης είναι η αξιολόγηση των πιθανοτήτων θετικής επίδρασης και αντιμετώπισης της δυσοσμίας στο δυτικό τμήμα της πόλης από την αποκατάσταση της ελεύθερης επικοινωνίας των υδάτων της Πλώσταινας, πρώτης προθερμάστρας των αλυκών, με την επανένταξη της στην λιμνοθάλασσα..
Για την εκπόνηση της μελέτης η ανάδοχος χρησιμοποίησε δεδομένα και υλικά που της διατέθηκαν από τον Φορέα Διαχείρισης, από τις Αλυκές Μεσολογγίου ,από το Τμήμα Αλιείας της Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας και συνεργάστηκε με τον κ. Γεώργιο Φλώρο Γεωλόγο. Για ιδιαίτερα τεχνικά θέματα χρησιμοποίησε στο αντικείμενο τους στοιχεία και απόψεις των κυρίων Χρ. Μήλα πρώην Διευθυντή των Αλυκών Μεσολογγίου και τους Β.Στεργίου Αρχιτέκτονα της ΔΤΕ και κ. Ε. Δημητρίου Ιχθυολόγο του τμήματος Αλιείας Αιτωλοακαρνανίας.
1.1 Περιοχή μελέτης
Η άσπρη αλυκή Μεσολογγίου αποτελεί τη μεγαλύτερη αλυκή στην Ελλάδα. Η έκταση της είναι περίπου 11.000 στρέμματα, ενώ η μέση ετήσια παραγωγή των 100.000 τόνων αλατιού αποτελεί το 60% της συνολικής παραγωγής της χώρας. Η διαδικασία παραγωγής βασίζεται στην σταδιακή αύξηση της πυκνότητας της άλμης με την εξάτμιση μέχρι τη κρυστάλλωση του άλατος. Αυτό γίνεται με μεταφορά των νερών από τη θάλασσα (τη λιμνοθάλασσα της Κλείσοβας στην προκειμένη περίπτωση) σε ρηχές-κλειστές «δεξαμενές», τις προθερμάστρες. Κατά τη διαδρομή των υδάτων στις διάφορες προθερμάστρες, μέσω της
εξάτμισης, αυξάνεται η συγκέντρωση του νερού σε αλάτι, μέχρι τη δημιουργία ιζήματος στα κρυσταλοπήγια.
Στην αλυκή Μεσολογγίου πρώτα στη σειρά είναι τα δύο τμήματα της Πλώσταινας. Το νερό εισάγεται κατά την περίοδο παραγωγής (Απρίλιο- Σεπτέμβριο) σε αυτά με μέση πυκνότητα 3.8oBe (min 2.5 oBe και max 4.4 oBe) από τη λιμνοθάλασσα της Κλείσοβας (τιμές λίγο μεγαλύτερες αυτων του Πατραϊκού). Λόγω εξάτμισης, αυξάνεται η πυκνότητα του νερού στα δύο τμήματα της Πλώσταινας και κατόπιν μεταφέρεται μέσω αγωγού-σιφωνίου στις επόμενες προθερμάστρες με πυκνότητα περίπου 6 oBe. Η διαδικασία αυτή συνεχίζεται από προθερμάστρα σε προθερμάστρα έως ότου πυκνότητα του νερού φτάσει περίπου στα 26oBe οπότε και οι άλμες μεταφέρονται στα κρυσταλλοπήγια, όπου γίνεται η κρυστάλλωση του αλατιού που συλλέγεται ως ίζημα.
Από υδρολογικής απόψεως αποτελεί ένα κλειστό σύστημα, στο οποίο η τροφοδοσία με θαλασσινό νερό γίνεται με αντλίες τοποθετημένες στη θέση «Μάγιερ» και ορίζεται αποκλειστικά από τις ανάγκες λειτουργίας της αλυκής.

Εικόνα 1 Δορυφορική άποψη της περιοχής της Πλώσταινας (Google Earth)

Η Πλώσταινα βρίσκεται στην βόρια πλευρά της πόλης του Μεσολογγίου και λειτουργεί ως προθερμάστρα της (άσπρης) αλυκής Μεσολογγίου από το 1970 οπότε και απομονώθηκε από την λιμνοθάλασσα. Έως τότε οι διακυμάνσεις των διαφόρων φυσικοχημικών παραμέτρων και της παλίρροιας ακολουθούσαν τις αντίστοιχες διακυμάνσεις της κεντρικής λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου. (Χατζηκακίδης Α. 1951)

Η υδάτινη έκταση της Πλώσταινας χωρίζεται σε τρία τμήματα, τη λεκάνη 7, τη λεκάνη 8 και τη λεκάνη Δ. Με βάση τα στοιχεία των αλυκών Μεσολογγίου, η συνολική έκταση των λεκανών 7 και 8 είναι 1765 στρέμματα, 1065στρ και 700στρ, αντίστοιχα. Βάσει των δεδομένων από την μελέτη «Αποτύπωση υψομετρικής στάθμης βυθού Βόρειας Κλείσοβας και Πλώσταινας για αξιολόγηση δυνατότητας παρεμβάσεων επαναφοράς και ρύθμισης της επικοινωνίας με την θάλασσα» (2012) που υλοποιήθηκε για τον Φορέα Διαχείρισης λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου Αιτωλικού η συνολική έκταση της Πλώσταινας υπολογίστηκε σε 1.980 στρέμματα. Η διαφορά οφείλεται στο γεγονός ότι η λεκάνης Δ που φαίνεται να οριοθετείται από το ημιτελές ανάχωμα και την περιμετρική οδό δεν ανήκει στην παραχωρημένη έκταση στις αλυκές αλλά ενσωματώθηκε άτυπα -χωρίς παραχώρηση- λόγω της χάραξης και κατασκευής της περιμετρικής. Από την ίδια μελέτη υπολογίστηκε για κάθε τμήμα μέσο βάθος περίπου 0.5m (λεκάνη 7), 0.4m (λεκάνη 8) και 0.2m (λεκάνη Δ). Τα βυθομετρικά στοιχεία από την παραπάνω μελέτη τοποθετήθηκαν σε χάρτη και αποδίδονται όπως παρακάτω:

Εικόνα 1 Δορυφορική άποψη της περιοχής της Πλώσταινας (Google Earth)

Για τους μετέπειτα υπολογισμούς θα χρησιμοποιηθούν ως έκταση της περιοχής τα 1.980 στρέμματα, χάριν συμβατότητας με τα βυθομετρικά στοιχεία, όπως αποτυπώθηκαν στην παραπάνω μελέτη αλλά και λόγω της πληρέστερης περιγραφής της πραγματικής κατάστασης.

2.1 Σκοπός μελέτης

Στην παρούσα προκαταρκτική μελέτη εξετάζονται σε πρώτο επίπεδο τρία βασικά ζητήματα:
 Το μικροκλίμα της παρακείμενης της Πλώσταινας οικιστικής περιοχής και πώς επηρεάζεται από τις εν λόγω λεκάνες, 7 και 8 της αλυκής. Η προσδοκώμενη επίδραση στο μικροκλίμα της περιοχής από την φυσική εναλλαγή των υδάτων μέσω της παλίρροιας, σε περίπτωση επανένταξης της απομονωμένης αυτής υδάτινης έκτασης στην λιμνοθάλασσα.
 Τα χαρακτηριστικά της Πλώσταινας ως λιμνοθάλασσα. Ενδεχόμενη αποκάλυψη τμήματος του βυθού λόγω της παλίρροιας, αν αποκατασταθεί η φυσική επικοινωνία των υδάτων της περιοχής με τον δίαυλο Μεσολογγίου-Αιτωλικού. Το ζήτημα υφίσταται με δεδομένες τις ιζηματαποθέσεις που έχουν σημειωθεί στα περισσότερα από 40 χρόνια που έχει γίνει η αποκοπή της.
Στα πλαίσια της παρούσης προκαταρκτικής μελέτης γίνεται μια καταρχήν αξιολόγηση των επιπτώσεων και διατυπώνονται οι βασικές ιδέες για εναλλακτικές λύσεις αντιμετώπισής τους.
2.1 Πηγές δεδομένων
Για την ανάλυση των σκοπών της παρούσας μελέτης χρησιμοποιήθηκαν ημερήσια στοιχεία που παραχωρήθηκαν από την Αλυκή ΑΕ και ανα 10λεπτο καταγραφές από το μετεωρολογικό σταθμό των Τ.Ε.Ι. Μεσολογγίου για την περίοδο 2005-2012. Ζητήθηκαν αντίστοιχες καταγραφές από την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία, όμως δεν κατέστη δυνατή η πρόσβαση στις ανά δεκάλεπτο καταγραφές του σταθμού της υπηρεσίας στην Πλώσταινα λόγω μη λειτουργίας του σύμφωνα με σχετική απάντηση. Τα δεδομένα που δόθηκαν ήταν από την περιοχή Αγρινίου και κρίθηκαν μη αξιοποιήσιμα λόγω απόστασης . Στο πλαίσιο υλοποίησης της παρούσας μελέτης συλλέχθηκαν πρωτογενή δεδομένα μεταβολής της στάθμης και θερμοκρασίας νερού στην κεντρική λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου, πλησίον της Πλώσταινας και θερμοκρασίας νερού στην Πλώσταινα με ανά 5λεπτο καταγραφές για τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο του 2012. Αξιοποιήθηκαν επίσης δεδομένα της ευρύτερης περιοχής της λιμνοθάλασσας από καταγραφικά συστήματα που λειτουργούσαν στην περιοχή από την Υπηρεσία Αλιείας του Νομού προηγούμενα έτη. Ιδιαίτερη αξία είχαν για την παρούσα τα στοιχεία βυθομετρίας της προθερμάστρας Πλώσταινας από έργο του φορέα που έγινε σε προηγούμενη φάση και στόχο είχε την προετοιμασία εκπόνησης της παρούσης χάρις στα οποία έγινε δυνατή η αξιολόγηση ως εφικτή η δυνατότητα επανένταξης της Πλώσταινας στον λιμνοθαλάσσιο χώρο.

2.1 Βασικά μεγέθη μικροκλίματος

Για την ανάλυση και περιγραφή του μικροκλίματος της περιοχής της Πλώσταινας, καθώς και για την εκτίμηση της επίδρασης της υδάτινης έκτασης στο μικροκλίμα, στην παρούσα κατάσταση αλλά και κατόπιν των μελετώμενων επεμβάσεων, ως βασικά μεγέθη θεωρήθηκαν η θερμοκρασία αέρα (Tα), η σχετική υγρασία (RH), ο δείκτης δυσφορίας (DI) καθώς και η επίδραση της θερμοκρασίας του νερού στο ρυθμό εξάτμισης.

1..1 Ρυθμός εξάτμισης
Ο ρυθμός εξάτμισης αυξάνεται με την αύξηση της ταχύτητας του αέρα και της
θερμοκρασίας του υδάτινου σώματος, ενώ μειώνεται με την αύξηση της σχετικής υγρασίας
στον αέρα και την αύξηση της πυκνότητας του ύδατος.
Η εξάτμιση των υδάτινων σωμάτων επηρεάζει την τιμή της σχετικής υγρασίας στον αέρα
καθώς κατά κίνηση των αέριων μαζών πάνω από υδάτινα σώματα, εμπλουτίζονται σε
υγρασία. Για αυτόν το λόγο παρατηρούνται υψηλές τιμές σχετικής υγρασίας σε
παραθαλάσσιες περιοχές. (Uno, 1998), (Calder, 1984), (Steenpass, 2010)

1..2 Δείκτης δυσφορίας DI

Ως μέγεθος περιγραφής του μικροκλίματος, από την άποψη επίδρασης των συνθηκών στην
ποιότητα ζωής των κατοίκων, επιλέχθηκε ο δείκτης δυσφορίας DI. Αποτελεί ένα μέγεθος
κατάταξης της επίδρασης της θερμοκρασίας αέρα και της σχετικής υγρασίας στον
ανθρώπινο οργανισμό, ως υποκειμενική αίσθηση θερμοκρασίας. Το μέγεθος περιγράφεται
από τον παρακάτω τύπο:
όπου DI ο δείκτης δυσφορίας

Τα η θερμοκρασία αέρα (oC)
RH η σχετική υγρασία (%).

Οι τιμές του δείκτη δυσφορίας μεταξύ 15οC και 25οC. Κελσίου καθορίζουν τα όρια της ζώνης
φυσιολογικής άνεσης. Όταν η τιμή του δείκτη ξεπερνά τους 25οC, ο ανθρώπινος οργανισμός
αισθάνεται δυσφορία λόγω ζέστης, ενώ όταν αυτή είναι κάτω από τους 15οC ο οργανισμός
αισθάνεται δυσφορία λόγω ψύχους. Για την εκτίμηση της δυσφορίας με βάση τις τιμές του
δείκτη δυσφορίας χρησιμοποιήθηκε η παρακάτω κατάταξη (Giles et al., 1990)

Πίνακας 1 Κατηγορίες δυσφορίες και κλάσεις του δείκτη DI

Στα παρακάτω περιγράφεται η συνεισφορά της θερμοκρασίας αέρα (Tα) και της σχετικής
υγρασίας (RH) στο τελικό μέγεθος του DI. Για καλύτερη κατανόηση της εξάρτησης του
δείκτη δυσφορίας από τη θερμοκρασία αέρα και τη σχετική υγρασία, στο παρόν κεφάλαιο
χρησιμοποιούνται πραγματικές καταγραφές, όπως συλλέχθηκαν από το μετεωρολογικό
σταθμό των Τ.Ε.Ι. Μεσολογγίου.

Από το παραπάνω γράφημα φαίνεται ότι τόσο η αύξηση της Τα όσο και της RH λειτουργούν
ενισχυτικά στη τιμή του DI. Ο DI επηρεάζεται εντονότερα από την Τα, χωρίς όμως αυτό να
σημαίνει ότι η επίδραση της RH είναι αμελητέα. Ιδιαίτερα, σε υψηλές θερμοκρασίες η
μεταβολή της τιμής της RH επηρεάζει εντονότερα τη διαμόρφωση του DI.

Από τα δύο παραπάνω διαγράμματα είναι εμφανές ότι, για το φάσμα τιμών που
εμφανίζονται στην περιοχή κατά τους θερινούς μήνες, η Τα και η RH συνεισφέρουν στο DI
με γραμμικό-αυξητικό τρόπο.
Για την περαιτέρω διερεύνηση του δείκτη δυσφορίας ως μέγεθος περιγραφής της
κατάστασης χρησιμοποιήθηκαν ενδεικτικά και παρατίθενται οι καταγραφές κατά τη
διάρκεια μιας τυπικά θερμής ημέρας το καλοκαίρι του 2005, στις 10/7/2005. Βάσει των
καταγραφών προέκυψε ο αντίστοιχος δείκτης DI.

Για τους σκοπούς της ανάλυσης επικεντρωνόμαστε στις ώρες κατά τις οποίες με βάση τον
DI οι συνθήκες ήταν ακραίες (DI>27οC), δηλαδή 11:30 μέχρι 20:30. Λόγω ιδιαίτερα υψηλών
τιμών του δείκτη DI η εν λόγω περίοδος μπορεί να χαρακτηριστεί ως κρίση δυσφορίας.

Στο παρακάτω γράφημα δοκιμάζουμε ελάττωση της σχετικής υγρασίας κατά 0,1,2,3,4 και 5 μονάδες του μεγέθους για τις ώρες που εμφάνισης πολύ υψηλού DI (>27 οC), διατηρώντας τις αρχικές καταγραφές της θερμοκρασίας αέρα. Αυτό αποτυπώνεται γραφικά:

Οι παραπάνω τροποποιήσεις των τιμών σχετικής υγρασία επιδρούν στη συχνότητα εμφάνισης ακραίων τιμών του DI και μετατόπιση των τιμών του σε περιοχές ανεκτότερων συνθηκών κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αναλύοντας τη συχνότητα εμφανίσεις διαφόρων κλάσεων των τιμών του DI για τις πραγματικές τιμές τα σχετικής υγρασίας αλλά και για μειωμένες τιμές κατά 2 και κατά 5 προκύπτουν:

Σημαντική παράμετρος σε μία κρίση ακραίων συνθηκών – συνθηκών υψηλών τιμών του δείκτη DI αποτελεί η διάρκεια. Στην παρούσα μελέτη ορίστηκε ως μέγεθος περιγραφής μιας κρίσης δυσφορίας η συνολική ένταση της κρίσης (ΣDI). Η ΣDI προκύπτει ως γινόμενο της στιγμιαίας τιμής του DI επί την διάρκεια της κρίσης και την υπολογίζουμε ως το εμβαδό της επιφάνειας μεταξύ της καμπύλης του DI και της γραμμής των 23 οC στο γράφημα 6 όταν ο DI είναι μεγαλύτερος των 27 οC.
Τα αποτελέσματα σχετικά με τη συνολική ένταση κρίσης της 10/7/05 για τις διάφορες περιπτώσεις μεταβολής των τιμών της σχετικής υγρασίας δίνονται στο Γράφημα 8 και στον Πίνακα 2:

Πίνακας 2 Επίδραση της μεταβολής των τιμών της σχετικής υγρασίας στη συνολική ένταση της κρίσης (ΣDI)

Συνοψίζοντας τα παραπάνω, για τα επίπεδα τιμών σχετικής υγρασίας και θερμοκρασίας αέρα που παρατηρούνται στην περιοχή κατά τους θερινούς μήνες, ακόμα και μικρές μεταβολές στην τιμή της σχετικής υγρασίας μπορούν να αποδώσουν βελτίωση του κλίματος τόσο από άποψη μείωσης των μέγιστων τιμών του δείκτη δυσφορίας, όσο και από άποψη μείωσης της διάρκειας και της συχνότητας εμφάνισης κρίσεων.

2. Περιγραφή του Προβλήματος Περιγραφή του Προβλήματος Περιγραφή του Προβλήματος 

Η Πλώσταινα αποτελεί μία έκταση, της τάξης των 2000 στρεμμάτων, στάσιμου νερού, λόγω της λειτουργίας της ως τμήμα της άσπρης αλυκής Μεσολογγίου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα σε επαφή με την πόλη του Μεσολογγίου να υπάρχει μία υδάτινη έκταση, η οποία κατά τους θερινούς μήνες να χαρακτηρίζεται από υψηλό ρυθμό εξάτμισης επιβαρύνοντας τα ποσοστά σχετικής υγρασίας στην περιοχή γύρω από αυτή. Ταυτόχρονα λειτουργεί ως δεξαμενή αποθήκευσης θερμότητας η οποία εκλύεται κατά τη διάρκεια της νύχτας. Ταυτόχρονα σε σημεία γύρω από τις όχθες έχουμε, κατά περιόδους, δυσάρεστη οσμή που παράγεται από την αποικοδόμηση οργανικού υλικού στα στάσιμα ύδατα. Η επίδραση της Πλώσταινας στο μικροκλίμα, κατά τους χειμερινούς μήνες, δεν παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον, καθότι το χειμερινό πρότυπο στην ευρύτερη δυτική Ελλάδα χαρακτηρίζεται από ήπια χαμηλές θερμοκρασίες και αυξημένες βροχοπτώσεις. Για αυτό το λόγο οι αναλύσεις στην παρούσα μελέτη επικεντρώνονται στους θερινούς μήνες.
Σε άμεση επαφή με το κομμάτι αυτό της αλυκής βρίσκεται η συνοικία της Πλώσταινας, καθώς επίσης το 1ο Δημοτικό σχολείο Μεσολογγίου και το διοικητήριο του νομού Αιτωλοακαρνανίας. Οι κάτοικοι και τα άτομα που κινούνται στην περιοχή της Πλώσταινας είναι και οι άμεσα επηρεαζόμενοι από τις επιβαρυμένες συνθήκες του διαμορφωμένου μικροκλίματος και τη δυσάρεστη οσμή.

2.1 Παρούσα κατάσταση

Για την περιοχή της Πλώσταινας δύο είναι τα βασικά προβλήματα από τη λειτουργία του υδάτινου σώματος ως προθερμάστρα της αλυκής. Το πρώτο είναι η επιβάρυνση του μικροκλίματος από άποψη σχετικής υγρασίας και διατήρησης υψηλών τιμών της θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια της νύχτας. Το δεύτερο είναι η παρουσία δυσάρεστης οσμής, ως αποτέλεσμα αποικοδόμησης οργανικού υλικού στα στάσιμα ύδατα.
Μετά την ανάθεση της παρούσας μελέτης, συλλέχθηκαν στοιχεία θερμοκρασίας νερού στην Πλώσταινα καθώς και στοιχεία θερμοκρασίας νερού και μεταβολής της στάθμης ακριβώς εκτός. Στη συνέχεια παρουσιάζονται αυτά τα δεδομένα μαζί με δεδομένα θερμοκρασίας αέρα από το σταθμό των Τ.Ε.Ι. Μεσολογγίου για την ίδια περίοδο

Μετά από έλεγχο της συσχέτισης των παραπάνω παραμέτρων προέκυψαν τα ακόλουθα. Παρατηρείται ισχυρή συσχέτιση της θερμοκρασίας νερού της Πλώσταινας με αυτή των νερών της κεντρικής λιμνοθάλασσας εκτός του αναχώματος (R2=0.92). Αυτό είναι αναμενόμενο καθώς τόσο η Πλώσταινα, όσο και η κεντρική λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου αποτελούν ρηχά υδάτινα σώματα στην ίδια γεωγραφική περιοχή. Ιδιαίτερα σημαντική παρατήρηση αποτελεί η υψηλότερη συσχέτιση της θερμοκρασίας νερού της Πλώσταινας με αυτή της θερμοκρασίας αέρα (R2=0.28) σε σχέση με τη συσχέτιση της θερμοκρασίας νερού της κεντρικής λιμνοθάλασσας με τη θερμοκρασία αέρα (R2=0.19). Τα παραπάνω οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η υδάτινη έκταση της Πλώσταινας από άποψη θερμοκρασίας ακολουθεί το μοτίβο της θερμοκρασίας της κεντρική λιμνοθάλασσας, συμπαρασύρεται όμως από τη θερμοκρασία του αέρα. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα δεδομένα αναφέρονται σε φθινοπωρινή περίοδο, όπου η θερμοκρασία αέρα και αυτή της λιμνοθάλασσας διαφέρουν κυρίως ως προς το εύρος, παρουσιάζοντας παρεμφερή μέση τιμή.
Με βάση τα παραπάνω η σχέση της θερμοκρασίας νερού της Πλώσταινας με τη θερμοκρασία αέρα αναμένεται να ενισχύεται κατά τη θερινή περίοδο, με αποτέλεσμα υψηλότερες θερμοκρασίες στα νερά της Πλώσταινας σε σχέση με αυτά της κεντρικής λιμνοθάλασσας.
Για την ίδια περίοδο παρατηρήθηκε διακύμανση της στάθμης νερού στην περιοχή της κεντρικής λιμνοθάλασσας πλησίον της Πλώσταινας έως και 30cm, λόγω παλίρροιας.

2.2 Κλίμα

Για την περιγραφή του κλίματος της περιοχής χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα θερμοκρασίας αέρα, σχετικής υγρασίας και ταχύτητας ανέμου. Υπολογίζεται δε και ο αντίστοιχος δείκτης δυσφορίας ως χαρακτηριστικό μέγεθος του κλίματος.
Ακολουθούν δεδομένα για μέσες ημερήσιες τιμές θερμοκρασίας αέρα (Τα σε οC) και σχετικής υγρασίας (RH σε %), από μετεωρολογικές καταγραφές του σταθμού της Αλυκής ΑΕ για την περίοδο 1996-2006 για την περιοχή. Επίσης υπολογίστηκε ο δείκτης δυσφορίας, με βάση τα παραπάνω δεδομένα.

Από τα παραπάνω προκύπτει, ότι ανά μήνα και ανά έτος έχουμε πλήθος ημερών που χαρακτηρίζονται από δείκτη DI μεγαλύτερο των 27oC.

Αυτός ο πίνακας όμως διαμορφώθηκε από μέσες ημερήσιες τιμές για τον DI. Όπως θα φανεί με χρήση των ανά δεκάλεπτο καταγραφών από το σταθμό των Τ.Ε.Ι Μεσολογγίου για την περίοδο 2003-2012, το πλήθος ημερών με υψηλό δείκτη DI στην περιοχή, είναι κατά πολύ μεγαλύτερο.
Ενδεικτικά παρουσιάζονται οι αναλύσεις όπως πραγματοποιήθηκαν για τη θερινή περίοδο του 2005. Ακολουθούν οι ανά δεκάλεπτο καταγραφές θερμοκρασίας αέρα, σχετικής υγρασίας και ταχύτητας ανέμου του μετεωρολογικού σταθμού των Τ.Ε.Ι Μεσολογγίου για την περίοδο 22/7/05 – 31/8/05. Παρατίθενται και οι τιμές του δείκτη δυσφορίας DI για την ίδια περίοδο.

Στο παρακάτω γράφημα τοποθετήθηκαν οι καταγραφές θερμοκρασίας αέρα και σχετικής υγρασίας για την θερινή περίοδο του 2005 επί του φάσματος τιμών του δείκτη DI.

Ως συνθήκες κρίσης θεωρούμε τις περιπτώσεις όπου η τιμή του DI υπερβαίνει το 27 oC. Από
το αρχείο μετεωρολογικών στοιχείων των Τ.Ε.Ι. Μεσολογγίου για τους μήνες Ιούνιο, Ιούλιο
και Αύγουστο των τελευταίων ετών προκύπτουν τα παρακάτω:

Συμπερασματικά, χαρακτηριστικό του θερινού κλίματος της περιοχής είναι ότι οι τιμές του
DI κυμαίνονται σε πολύ υψηλά επίπεδα. Το 55,5% των ημερών των θερινών μηνών
χαρακτηρίζεται από δείκτη DI μεγαλύτερο των 27οC, βάσει των παραπάνω υπολογισμών.
Παρατηρούνται δηλαδή συχνές κρίσεις δυσφορίας, ως συνδυασμό υψηλών τιμών
θερμοκρασίας και σχετικής υγρασίας.

Για την περιγραφή του ημερήσιου θερινού μοτίβο του κλίματος της περιοχής εστιάζουμε σε τυπική θερινή ημέρα. Οπότε για τις 10/7/05 ο μετεωρολογικός σταθμός των Τ.Ε.Ι. έδωσε τις παρακάτω καταγραφές.

Βάσει των παραπάνω, φαίνεται ότι το θερινό κλίμα της περιοχής χαρακτηρίζεται από έντονη διακύμανση της θερμοκρασίας και της ταχύτητας του αέρα, που ακολουθούν την εναλλαγή ημέρας-νύκτας. Η σχετική υγρασία κατά της διάρκεια της ημέρας κυμαίνεται σε σχετικά χαμηλές τιμές, της τάξης του 50%, ενώ σταδιακά αυξάνεται και διαμορφώνεται σε πολύ υψηλές, της τάξης του 80%, μετά τη δύση του ηλίου και μέχρι νωρίς το πρωί της επομένης. Αυτό εξηγείται από το σταθερό μοτίβο του αέρα κατά τους θερινούς μήνες, όπου κατά τη διάρκεια της ημέρας παρατηρούνται ισχυροί άνεμοι, οι οποίοι με το πέρας της ημέρας κοπάζουν.

2.3 ΚΡΙΣΗ ΔΥΣΦΟΡΙΑΣ

Περίοδοι υψηλών τιμών του δείκτη δυσφορίας μπορούν να χαρακτηριστούν ως κρίσεις. Βασικά στοιχεία περιγραφής των κρίσεων αποτελούν η ένταση και η διάρκεια. Ως ένταση θεωρούμε τη μέγιστη τιμή του δείκτη DI. Ως διάρκεια κρίσης δυσφορίας θεωρούμε τις ώρες κατά τις οποίες ο δείκτης DI ήταν μεγαλύτερος των 27 oC. Οι τιμές του δείκτη δυσφορίας στις 10/7/05 εμφανίζονται ιδιαίτερα υψηλές. Θεωρούμε λοιπόν ότι εκείνη την ημέρα παρατηρήθηκε κρίση δυσφορίας. Λόγω της αύξησης των τιμών της σχετικής υγρασίας από τις 18:00 περίπου καθημερινά, ο δείκτης DI παρέμεινε ιδιαίτερα υψηλός μέχρι τις πρώτες βραδινές ώρες, παρά την πτώση της θερμοκρασίας.

Η παραπάνω κρίση διήρκησε από τις 11:30 έως τις 20:30, δηλαδή εννέα ώρες ενώ η μέγιστη τιμή του DI ήταν 29.4 oC. Για τα παραπάνω προκύπτει συνολική ένταση κρίσης ΣDI=1.83, ενώ το διάγραμμα συχνότητα εμφάνισης κλάσεων του DI είναι:

Η περίπτωση της 10/7/05 αποτελεί τυπικό δείγμα θερινής ημέρας στην περιοχή. Οι θερινοί μήνες χαρακτηρίζονται από κρίσεις δυσφορίας, των οποίων η συχνότητα και η ένταση ποικίλει από έτος σε έτος.

3. ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ

3.1 Αναγκαιότητα του Έργου

Η περιοχή της πόλης τους Μεσολογγίου, χτισμένη στην καρδιά μιας μεγάλη
λιμνοθάλασσας, χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές της σχετικής υγρασίας. Ιδιαίτερα κατά
τους θερινούς μήνες σε συνδυασμό με της υψηλές θερμοκρασίες της εποχής οι συνθήκες
διαβίωσης για τους κατοίκους είναι δύσκολες, κάτι που όπως περιγράφηκε μπορεί να
αποτυπωθεί μέσω του δείκτη δυσφορίας DI.
Ο φόρτος στην ήδη επιβαρυμένη κατάσταση του μικροκλίματος λόγω της λειτουργίας της
Πλώσταινας ως προθερμάστρα της άσπρης αλυκής είναι σημαντικός, σε μικρή γεωγραφική
κλίμακα. Μέσω των υπό διερεύνηση παρεμβάσεων, επιδιώκεται άμεση ελάττωση της
θερμοκρασίας των υδάτων της Πλώσταινας κατά τους θερινούς μήνες. Κάτι τέτοιο επιδρά
στο ρυθμό εξάτμισης και εμμέσως στις τιμές της σχετικής υγρασίας στις γύρω από την
Πλώσταινα περιοχές.
Η επανένωση της Πλώσταινας με την κεντρική λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου θα
δημιουργήσει έναν υγιή υγρότοπο. Η διαρκής ανανέωση των υδάτων μέσω της παλίρροιας
θα εξαλείψει τα φαινόμενα δυσάρεστης οσμής.

3.2 Αναμενόμενη κατάσταση

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η στάθμη της Πλώσταινας στην παρούσα κατάσταση είναι κατ’
εκτίμηση από 0cm έως περίπου 20cm υψηλότερη από αυτή της κεντρικής λιμνοθάλασσας,
ανάλογα με τη φάση της παλίρροιας, προκύπτει υδάτινη έκταση 1.982 στρέμματα έως
1.675 στρέμματα σε πλήρη πλημμυρίδα και άμπωτη αντίστοιχα. Ενώ οι αντίστοιχοι όγκοι
των υδάτων είναι 627.183m3 και 322.254m3. Τα παραπάνω αποτυπώνονται στους χάρτες
που ακολουθούν, κατόπιν από επεξεργασίας των βυθομετρικών στοιχείων.

Ο ρυθμός ανανέωσης υδάτων μέσω της παλίρροιας προκύπτει της τάξης του 50% επί του
συνολικού όγκου υδάτων ανά ημι-ημερήσιο παλιρροϊκό κύκλο. Η ανανέωση των υδάτων
της Πλώσταινας θα επηρεάσει έντονα την θερμοκρασία του νερού, ιδιαίτερα κατά τους
θερμούς και ψυχρούς μήνες του έτους, όπου έχουμε εντονότερη διαφοροποίηση μεταξύ
της θερμοκρασίας του αέρα και των νερών της κεντρικής λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου.

3.3 Προσδοκώμενα οφέλη

Η ελάττωση της θερμοκρασίας νερού κατά τους θερινούς μήνες οδηγεί στη μείωση του
ρυθμού εξάτμισης και κατά συνέπεια στη μείωση της συνεισφοράς των υδάτων της
Πλώσταινας στη διαμόρφωση των τιμών της σχετικής υγρασίας στην γύρω περιοχή. Κατά τη
διάρκεια όλου του εικοσιτετραώρου αναμένουμε χαμηλότερες τιμές σχετικής υγρασίας,
λόγω μείωσης του ρυθμού εξάτμισης (χαμηλότερη θερμοκρασία υδάτων). Ιδιαίτερα κατά
τη διάρκεια της νύχτας αναμένουμε χαμηλότερες θερμοκρασίες, εφόσον θα μειωθεί η
θερμοκρασία των υδάτων της Πλώσταινας, λόγω κανονικής ανανέωσης τους.

Βελτίωση του μικροκλίματος σημαίνει μετατόπιση του «νέφους» στο γράφημα 12 είτε
προς τα αριστερά (μείωση της θερμοκρασίας), είτε μετατόπιση προς τα κάτω (μείωση της
σχετικής υγρασίας) είτε και με τους δύο τρόπους ταυτόχρονα.

Σε περίπτωση που οι υπό μελέτη παρεμβάσεις οδηγήσουν σε μείωση της σχετικής υγρασίας
κατά 2 και της θερμοκρασίας αέρα κατά 1 οC στις περιοχές γύρω από την Πλώσταινα, η
καινούρια εικόνα του μικροκλίματος, για την περίοδο 22/7/2005 – 31/8/2005,
περιγράφεται γραφικά:

Η βελτίωση του μικροκλίματος, μέσω της μείωσης της σχετικής υγρασίας και της
θερμοκρασίας περιγράφεται ως μείωση της συχνότητας εμφάνισης ακραίων τιμών του DI
(κρίσεων). Τροποποιώντας τις καταγραφές του σταθμού των Τ.Ε.Ι. Μεσολογγίου για τους
μήνες Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο όπως παραπάνω, υπολογίσαμε τις καινούργιες τιμές του δείκτη DI καθώς και το πλήθος των ημερών κατά τις οποίες ο δείκτης είναι μεγαλύτερος των 27 oC. Για τις τροποποιημένες καταγραφές προκύπτουν τα παρακάτω:

Κατά μέσο όρο για τα παραπάνω έτη, το 36,9% των ημερών για τους μήνες Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο χαρακτηρίζεται από δείκτη DI μεγαλύτερο των 27οC. Στην παρούσα κατάσταση το ποσοστό αυτό είναι 55,5%.

Εφαρμόζοντας τις παραπάνω μεταβολές στις καταγραφές θερμοκρασίας αέρα και σχετικής υγρασίας τυπική θερμής ημέρας, προκύπτει:

Η συνολική ένταση της κρίσης για τη συγκεκριμένη ημέρα υπολογίστηκε ΣDI=1.50, ενώ στις παρούσες συνθήκες το αντίστοιχο μέγεθος είναι 1.83.

Οι παραπάνω μεταβολές αποτυπώνονται και στο διάγραμμα συχνοτήτων εμφάνισης διαφόρων κλάσεων τιμών του DI.

Η κατανομή των συχνοτήτων εμφάνισης διαφόρων τιμών του DI μετά την τροποποίηση μεταφέρεται σε περιοχές του φάσματος τιμών που περιγράφουν συνθήκες πιο ανεκτές από τους περίοικους. Με άλλα λόγια, για την περίπτωση της κρίσης δυσφορίας στις 10/7/2005 εάν μειωθεί η θερμοκρασία αέρα κατά 1οC και η σχετική υγρασία κατά 2, έχουμε τόσο μείωση της έντασής της, όσο και μείωση της χρονικής της διάρκειας,.

3.4 ΣΥΝΟΨΗ

Η πόλη του Μεσολογγίου βρίσκεται στον πυρήνα του συμπλέγματος λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου-Αιτωλικού. Η θέση της εντός του υδροβιότοπου επηρεάζει αποφασιστικά τις επικρατούσες κλιματολογικές συνθήκες, που χαρακτηρίζονται από υψηλές τιμές σχετικής υγρασίας.

Στη δυτική ακτή της πόλης και σε επαφή με αυτή βρίσκεται η υδάτινη έκταση της Πλώσταινας.

Πρόκειται για ένα ρηχό (βάθος≈0.5m) υδάτινο σώμα έκτασης περίπου 2.000 στρεμμάτων, αποκομμένο από την υπόλοιπη λιμνοθάλασσα. Χρησιμοποιείται ως λεκάνη προθέρμανσης των αλυκών Μεσολογγίου.
Στην πραγματικότητα τροφοδοτείται με νερά
από τη λιμνοθάλασσα της Κλείσοβας μέσω αντλιών, τα οποία κατά την περίοδο παραγωγής της αλυκής (Απρίλιο- Σεπτέμβριο) αφήνονται να εξατμιστούν.

Η λειτουργία της Πλώσταινας ως τμήμα της αλυκής προκαλεί δύο βασικά προβλήματα.

Το πρώτο είναι η παρουσία δυσάρεστης οσμή στα παράλιά της, καθώς πρόκειται κατ’ ουσία για έκταση στάσιμου νερού.

Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι επιβαρύνει το μικροκλίμα της γύρω περιοχής (συνοικία Πλώσταινα) κατά τους θερινούς μήνες με δύο τρόπους. Αφ ενός ενισχύει τις ήδη αυξημένες τιμές της σχετικής υγρασίας και αφετέρου λειτουργεί ως αποθήκη θερμότητας η οποία εκλύεται κατά τη διάρκεια της νύκτας. Η επίδραση της Πλώσταινας στο μικροκλίμα αυξάνει την αίσθηση δυσφορίας στους κατοίκους της περιοχής. Τα επίπεδα σχετικής υγρασίας σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες κατά τους θερινούς μήνες διαμορφώνουν μία κατάσταση ιδιαίτερα συχνών κρίσεων δυσφορίας. (Κεφάλαιο 2)

Επανένωση της Πλώσταινας με την κεντρική λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου μπορεί να λειτουργήσει θετικά στην προσπάθεια λύσης των παραπάνω προβλημάτων. Η διαρκής ανανέωση των υδάτων εξαλείφει φαινόμενα δυσάρεστης οσμής. Ταυτόχρονα θα οδηγήσει σε πτώση της θερμοκρασίας των υδάτων, μειώνοντας το ρυθμό εξάτμισης και έτσι τη συνεισφορά της Πλώσταινας στη διαμόρφωση της σχετικής υγρασίας. Η πτώση της θερμοκρασίας των υδάτων μπορεί να οδηγήσει σε πτώση της θερμοκρασίας αέρα στην περιοχή, ιδιαίτερα κατά τις βραδινές ώρες. Με άλλα λόγια η επαναλειτουργία της Πλώσταινας ως τμήμα της λιμνοθάλασσας φαίνεται ότι θα προκαλέσει πτώση των τιμών της σχετικής υγρασίας καθώς και της θερμοκρασίας στην ομώνυμη συνοικία. Αυτή η μεταβολή του μικροκλίματος συμβάλλει στη μείωση της αίσθησης δυσφορίας κατά τους θερινούς μήνες, μειώνοντας ταυτόχρονα τη διάρκεια των κρίσεων δυσφορίας. (Κεφάλαιο 3)

4. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ 

Στο παρόν κεφάλαιο παρουσιάζονται τα δεδομένα που αφορούν το υδραυλικό φορτίο, το ισοζύγιο άλατος, το ρυθμό εξάτμισης, το ρυθμό ανανέωσης υδάτων περιοχής μελέτης, τις ταχύτητες και την κυκλοφορία των υδάτων και άλλα δεδομένα σχεδιασμού.

Η ποσότητα του θαλασσινού νερού που αντλείται από την Κλείσοβα και διοχετεύεται στην Πλώσταινα κατά την διάρκεια μιας παραγωγικής περιόδου, δηλ. Απρίλιο έως και Οκτώβριο, κυμαίνεται από 8×106 m3 έως 9,5×106 m3 . Η είσοδος αλμυρού νερού πυκνότητας περίπου 3,8οBe εξασφαλίζεται αποκλειστικά από την Κλείσοβα με άντληση. Το αντλιοστάσιο αυτό βρίσκεται στην θέση «Μάγιερ», έχει δύο αντλητικά συγκροτήματα παροχής 2.000m3/ώρα και ανά αντλία. Στην περίοδο παραγωγής ο χρόνος λειτουργίας είναι κατά μέσο όρο 10 ώρες την ημέρα. Η μεταφορά του νερού στην Πλώσταινα γίνεται μέσω ανοικτού καναλιού μήκους περίπου 750m. Κατά το υπόλοιπο έτος δεν υπάρχει ανανέωση των υδάτων της Πλώσταινας με θαλασσινό νερό. Η μόνη εισροή υδάτων προκύπτει από τις βροχοπτώσεις. Η ανανέωση των υδάτων της Πλώσταινας στην παρούσα κατάσταση θεωρείται σχεδόν αμελητέα συγκρινόμενη με την ανανέωση των υδάτων όπως προκύπτει από τη δράση της παλίρροιας, σε περίπτωση επανένωσης της Πλώσταινας με τη κεντρική λιμνοθάλασσα.

Από 1 m3 θαλασσινού νερού πυκνότητας 3,5 οBe, παράγονται 21Kg αλάτι. Η συνολική ποσότητα άλατος που εισάγεται στην αλυκή με βάση τις αντλούμενες ετησίως ποσότητες αλμυρού νερού πυκνότητας 3,5οBe ανέρχεται στους 183.750TN. Η ποσότητα αυτή φυσικά δεν κρυσταλλώνει σε μια παραγωγική περίοδο, αφού οι ποσότητες που αντλούνται κατά τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο περίπου 1,8 x106 m3 δηλ.37800 TN, αποθηκεύονται στην αλυκή (κυρίως στον χώρο της Πλώσταινας). Οι ποσότητες αυτές κατά ένα τμήμα τους μπορεί να επιστρέφονται με φυσική ροή στη λιμνοθάλασσα της Κλείσοβας, εκτός παραγωγικής περιόδου όταν, λόγω βροχών, η πυκνότητά τους είναι μικρότερη από αυτή της Κλείσοβας. Η ποσότητα που παράγεται μέσα στα κρυσταλοπήγια με καθαρή ετήσια εξάτμιση 900mm/έτος είναι περίπου 145.950 TN. Για τη συμπύκνωση της ως άνω ποσότητας του θαλασσινού νερού από 3,5οBe σε 29 οBe, οπότε και παράγεται η ποσότητα των 21Kg αλατιού, με δεδομένη την καθαρή εξάτμιση στην περιοχή της αλυκής, επιτυγχάνεται με τη σημερινή έκταση της αλυκής των 11.000 στρ. Η απόδοση ανά στρέμμα της αλυκής είναι 13,27 Kg/στρ. Ο λόγος που παρουσιάζεται σημαντική διακύμανση στην ετήσια παραγωγή είναι η επίδραση στην καθαρή εξάτμιση των καιρικών συνθηκών, ιδίως στην περίοδο της παραγωγής.

Η έκταση της Πλώσταινας είναι 1.750 στρ. και η ποσότητα που αντιστοιχεί στις θερμάστρες 7 & 8 είναι 23.222TN. Συνεπώς, η αποκοπή των δύο λεκανών από τις εκτάσεις της αλυκής (μείωση κατά 1750 στρ.) θα προκαλέσει μείωση στην παραγωγή άλατος σε ποσοστό 15.9 %. Η παραπάνω απώλεια παραγωγής θα μειώσει τα έσοδα της αλυκής κατά 609.000€, θεωρώντας μέση τιμή πώλησης τα 30€/τόνο. Η απώλεια αυτή μειώνεται, αν αφαιρεθεί το κόστος παραγωγής κυρίως σε ενέργεια. Ως αντισταθμιστική λύση στην περίπτωση αποκοπής της Πλώσταινας από την αλυκή, προτείνεται η υδραυλική σύζευξη των εκτάσεων της αλυκής Τουρλίδας με την Άσπρη Αλυκή.

Με τον τρόπο αυτό, αποδεσμεύεται η Κλείσοβα από την αλατοπαραγωγή, αποδίδεται το κανάλι, από το οποίο τροφοδοτείται σήμερα η αλυκή, στην πόλη, και εξασφαλίζεται η τροφοδοσία της αλυκής ποσοτικά και ποιοτικά. Ακόμη απομακρύνεται το αντλιοστάσιο από τη θέση «Μάγιερ» και το κανάλι αποκτά την αρχική του μορφή, συνδέει δηλαδή την Κλείσοβα και την Πλώσταινα.

4.1 Βασική λύση. Απελευθέρωση επικοινωνίας της Πλώσταινας με τη θάλασσα

Ως βασική λύση ορίζουμε το τμήμα της πρότασης για το αντικείμενο της μελέτης και αφορά την δυνατότητα και τον τρόπο με τον οποιο θα εξασφαλιστεί η επανένταξη της λεκάνης της Πλώσταινας στην λιμνοθάλασσα Αυτή είναι η τροφδοσία της αλυκής από την κεντρική λιμνοθάλασσα (Δίαυλος Μεσολογγίου Αιτωλικού) μέσω της Πλώσταινας. Με αυτό συνδιάζεται η μεταφορά του αντλιοστασίου από τη θέση «Μάγιερ». Από την λύση αυτή θα υπάρξει μείωση της παραγωγής άλατος στην αλυκή άσπρης.Στο επόμενο κεφάλαιο δίδονται προτάσεις για την αποκατάσταση του ύψους της παραγωγής σε αλάτι της περιοχής.
Αν θεωρηθεί ότι το νότιο ανάχωμα, λόγω της καταπάτησης και της παράνομης οικιστικής χρήσης δεν είναι ρεαλιστικό να αρθεί, σημαντικό στοιχείο του όλου σχεδιασμού αποτελεί

το ότι το πραγματικό άνοιγμα της Πλώσταινας ως λιμνοθάλασσα ορίζεται από το ανάχωμα αυτό και το όριο της αλυκής. Πρόκειται για άνοιγμα πλάτους περίπου 150mm. Κατά συνέπια, για τη βέλτιστη επικοινωνία των υδάτων δεν απαιτείται πλήρης άρση του δυτικού αναχώματος αλλά αρκεί μερική άρση (450m). Στην όποια εναλλακτική λύση, η άρση τμήματος του αναχώματος αυτού ως και η μερική ή πλήρης άρση του αναχώματος μεταξύ δεξαμενής 7 και 8 είναι δεδομένη.
Στα βυθομετρικά στοιχεία δοκιμάσαμε πτώση της στάθμης των υδάτων κατά 15cm, 20cm, 25cm και 30cm για να αποδοθεί μία εικόνα της επίδρασης επανένωσης και της παλίρροιας στην έκταση του υδάτινου σώματος.

Σε όλες τις περιπτώσεις επαναφοράς της Πλώσταινας σε λιμνοθαλάσσια κατάσταση έχουμε
μεταβολή της στάθμης. Με βάση βυθομετρικά στοιχεία προκύπτει ότι, για την καινούργια
λιμνοθάλασσα η έκταση θα κυμαίνεται από 1.800 έως 1.500 στρ ανάλογα με τη φάση της
παλίρροιας.
Επίσης, λόγω πτώσης της στάθμης των υδάτων, θα παρατηρηθεί σχεδόν μόνιμη
αποκάλυψη του πυθμένα στη λεκάνη Δ.
Η αναδημιουργία της λιμνοθάλασσας της Πλώσταινας, λόγω της θέσης της μέσα στο
σύμπλεγμα των λιμνοθαλασσών και λόγω της άμεσης επικοινωνίας της με την κεντρική
λιμνοθάλασσα, αναμένεται να αποκτήσει χαρακτηριστικά αρκετά κοντινά με αυτά της
κεντρικής λιμνοθάλασσας, όσον αφορά τη μεταβολή στάθμης και τις διάφορες
φυσικοχημικές παραμέτρους και για το λόγο αυτό αναμένεται να έχει αποτελέσματα στη
βελτίωση του μικροκλίματος της περιοχής.
Από στοιχεία για τον Ιούλιο του 2008 σε σταθμό παρακολούθησης φυσικοχημικών
παραμέτρων τοποθετημένο στο Βασιλάδι και του Ιουλίου 2009 στα ανατολικά γεφύρια
Αιτωλικού προκύπτει αναμενόμενη μέση θερμοκρασία νερού 30 C με εύρος 5 για την
καινούρια λιμνοθάλασσα.

Από συσχέτιση των δεδομένων που αφορούν στη μεταβολή της στάθμης του νερού στο
Βασιλάδι και στα ανατολικά γεφύρια του Αιτωλικού για τις παραπάνω περιόδους,
αναμένουμε η διακύμανση της στάθμης στην καινούρια λιμνοθάλασσα να είναι της τάξης
των 15cm.

Με αυτό ως δεδομένο προκύπτει σημαντικός ρυθμός ανανέωσης των υδάτων της.
Κατά τη παλιρροιακή φάση της ρηχίας θα έχουμε αποκάλυψη έκτασης του πυθμένα
ανάλογα με την εποχιακή ένταση του φαινομένου που επηρεάζεται επίσης από τους
κυρίαρχους ανέμους κάθε περιόδου.
Από τα παραπάνω και με αλατότητα ~34psu στην κεντρική λιμνοθάλασσα, λαμβάνοντας
υπόψη τη μορφολογία του συστήματος, αναμένουμε αλατότητα της τάξης των 32psu με
εύρος 3psu λόγω της επίδρασης των εξερχόμενων νερών της λιμνοθάλασσας του
Αιτωλικού.

4.2 Εναλλακτικές λύσεις- πρόσθετες παρεμβάσεις για την διατήρηση της παραγωγής άλατος

Όπως έχει προαναφερθεί όλες οι εναλλακτικές λύσεις περιλαμβάνουν την άρση των αναχωμάτων που αναφέρθηκαν στην βασική λύση, οι δε παραλλαγές εναλλακτικών λύσεων που ακολουθούν αφορούν την κατά το δυνατό εξασφάλιση διατήρησης αμείωτης της παραγωγικής ικανότητας της περιοχής σε αλάτι. Οι αναλυτικές προσεγγίσεις και υπολογισμοί που ακολουθούν, αποσκοπούν στην ανάδειξη της ρεαλιστικότητας των προτάσεων και στο να θέσουν τις βάσεις των στοιχείων που θα πρέπει, στα πλαίσια οριστικής μελέτης, να συνεκτιμηθούν.

Πρόσθετη εναλλακτική στη βασική λύση. Υδραυλική ζεύξη αλυκής Τουρλίδας και αλυκής Άσπρης.

Ένα μέρος από την έκταση των 1750 στρ. της Πλώσταινας, που αφαιρούνται από την αλυκή Άσπρης, αντικαθίσταται από την αλυκή Τουρλίδας. Η συνολική εκμεταλλεύσιμη έκταση της αλυκής Τουρλίδας είναι 1420 στρ. (περίπτωση 1). Αν αφαιρεθεί η εκμεταλλεύσιμη έκταση των 220 στρ. της λεκάνης ‘Σαράντα’ ανατολικά ιχθυοτροφείου Καινούργιου προκειμένου αυτό να συνδεθεί με την τάφρο διαχείμανσης απομένουν 1200 στρ.(πρίπτωση 2)
Με την ένταξη της αλυκής Τουρλίδας στην παραγωγή της αλυκής Άσπρης, χρησιμοποιούμε την έκταση αυτή για την συμπύκνωση του θαλασσινού νερού από την πυκνότητα των 4οBe, στην πυκνότητα των 20ο Be. Στη συνέχεια, μεταφέρουμε την άλμη με αντλιοστάσιο και κλειστό αγωγό στην αλυκή Άσπρης. Η άλμη αυτή καλύπτει μέρος της ποσότητας άλμης που απαιτείται για την παραγωγή της αλυκής Άσπρης. Η υπόλοιπη ποσότητα αντλείται από τη θάλασσα.

Υδραυλικό φορτίο:
Από την έκταση (1) με μέση ετήσια καθαρή εξάτμιση Ε-R =900 mm και τροφοδοσία αλυκής από την Κλείσοβα με μέση πυκνότητα 4οBe, σε μια παραγωγική περίοδο (1/4εως 30/9) παράγεται ποσότητα άλμης 269.000 m3 πυκνότητας 20ο Be, που αντιστοιχεί σε 1,594×106 m3 άλμης πυκνότητας 4οBe και 199500 m3 άλμης πυκνότητας 25.7οBe, η οποία περιέχει 0.088 tn/m3 x199500 m3=17556 tn NaCl.
Με την αποδοχή ως ως μέγιστη καθαρή εξάτμιση για 24 ώρες κατά την παραγωγική περίοδο είναι 12 mm, τότε η ποσότητα της παραγόμενης άλμης πυκνότητας 20οBe, σε 24 ώρες, – για την έκταση (1) είναι:
Q=1420000 m2 /68.11 m2 / m3 x 0.147 m3 / m3 =3065 m3/24ωρες.
Η ωριαία παραγόμενη ποσότητα είναι: q=128 m3/h
Όπου: 68.11m2 / m3 είναι η απαιτούμενη έκταση για την συμπύκνωση 1m3 θαλασσινού νερού πυκνότητας 4οBe στην πυκνότητα των 20οBe με καθαρή εξάτμιση Ε-R =12mm
0.147 m3 είναι η εναπομείνασα ποσότητα άλμης στην πυκνότητα των 20οBe.

Αν από την έκταση της αλυκής Τουρλίδας αφαιρεθεί το τμήμα της λεκάνης που βρίσκεται ανατολικά του ιχθυοτροφείου «Καινούργιο» της Κλείσοβας τότε με τις ίδιες με ανωτέρω παραδοχές, εξάτμηση και τροφοδοσίας παράγεται ποσότητα άλμης 227.000 m3, πυκνότητας 20ο Be, που αντιστοιχεί σε 1,347x106m3 άλμης πυκνότητας 4οBe και 168600m3 άλμης πυκνότητας 25.7οBe, η οποία περιέχει 0.088 tn/m3 x168600 m3=14800 tn NaCl.
Αν δεχτούμε ότι, η μέγιστη καθαρή εξάτμιση για 24 ώρες κατά την παραγωγική περίοδο είναι 12mm, τότε η ποσότητα της παραγόμενης άλμης πυκνότητας 20οBe, σε 24 ώρες,από την υπόλοιπη αλυκής Τουρλίδας (1200στρ) είναι:

Q=1200000 m2 /68.11 m2 / m3 x 0.147m3 / m3 = 2590 m3/24ωρες.
Η ωριαία παραγόμενη ποσότητα είναι: q=108m3/h
Όπου: 68.11 m2 / m3 είναι η απαιτούμενη έκταση για την συμπύκνωση 1m3 θαλασσινού νερού πυκνότητας 4οBe στην πυκνότητα των 20οBe με καθαρή εξάτμιση Ε-R =12mm
0.147 m3 είναι η εναπομείνασα ποσότητα άλμης στην πυκνότητα των 20οBe.

Η μέση ετήσια ποσότητα θαλασσινού νερού μέσης πυκνότητας 3.8οBe που εισάγεται στην αλυκή Άσπρης κατά την παραγωγική περίοδο, σύμφωνα με τα στοιχεία της αλυκής, είναι 9,013x106m3. Από την ως άνω ποσότητα, 1.594x106m3 θαλασσινού νερού μέσης πυκνότητας 3.8οBe εισάγεται από την αλυκή της Τουρλίδας, ως ισοδύναμη της ποσότητας άλμης 269.000m3 πυκνότητας 20οBe, η οποία παράγεται στην αλυκή της Τουρλίδας.
Η υπόλοιπη ποσότητα 7,419x106m3 (περίπτωση 1 με όλη την αλυκή της Τουρλίδας) η 7,666x106m3 (περίπτωση 2 χωρίς το ανατολικό Τμήμα της αλυκής Τουρλίδας) θαλασσινού νερού μέσης πυκνότητας 3.8οBe θα πρέπει να εισαχθεί από την Κεντρική λιμνοθάλασσα (δηλαδή την ανοιγμένη Πλώσταινα) η την Κλείσοβα.
Με βάση τα παραπάνω εξετάζουμε την τροφοδοσία της αλυκής της άσπρης συνδιασμένα από την αλυκή της Τουρλίδας και την Κλείσοβα.
Από όλη την υπάρχουσα έκταση της αλυκής της Τουρλίδας(περίπτωση 1), κατά την διάρκεια της παραγωγικής περιόδου, μεταφέρεται ποσότητα άλμης 269.000m3, πυκνότητας 20οBe που αντιστοιχεί σε 1,594x106m3 θαλασσινού νερού πυκνότητας 4οBe, η 227.000m3 άλμης πυκνότητας 20οBe (περίπτωση 2), που αντιστοιχεί σε 1,367x106m3 θαλασσινού νερού πυκνότητας 4οBe. Η ποσότητα αυτή μεταφέρεται με κλειστό αγωγό που συνδέει τις δύο αλυκές. Η μέγιστη δυναμικότητα της διάταξης μεταφοράς (αντλιοστάσιο, σωλήνας κλπ) είναι 128m3/h. άλμη με ειδ. βάρος γ=1.16gr/cm. Το αντλιοστάσιο επαναπροσδιορίζεται και παραμένει στην σημερινή θέση στην αλυκή της Τουρλίδας. Ο αγωγός ξεκινά από το αντλιοστάσιο στην αλυκή της Τουρλίδας και καταλήγει στην θερμάστρα ‘Καλύβας’(στο βορειοανατολικό άκρο δίπλα από υπάρχον σιφώνιο) της αλυκής Άσπρης. Το συνολικό μήκος του αγωγού είναι 9450m.
Η υπόλοιπη ποσότητα 7,419x106m3 (περίπτωση 1) ή 7,666x106m3 (περίπτωση 2) θαλασσινού νερού μέσης πυκνότητας 3.8οBe αντλείται από την Κλείσοβα, όπως συμβαίνει σήμερα. Για τη σύνδεση με την αλυκή, το υπάρχων κανάλι προεκτείνεται από το σημείο που σήμερα συνδέεται με την Πλώσταινα, στο εναπομείναν τριγωνικό τμήμα της. Στη συνέχεια, η διαδρομή του νερού προς την κυρίως αλυκή Άσπρης είναι η ίδια με αυτή που ακολουθείται σήμερα, μέσω του σίφωνα, μέσα από τον οποίο θα διέλθει και ο κλειστός αγωγός.
Ακολούθως εξετάζουμε την τροφοδοσία της αλυκής της άσπρης συνδιασμένα από την αλυκή της Τουρλίδας και την Κεντρική λιμνοθάλασσα στην εκβολή του σημερινού Διαύλου Μούτσου.
Για την άλμη από την αλυκή της Τουρλίδας ισχύει ότι και στην παραπάνω περίπτωση.
Όσο αφορά την τροφοδοσία από την κεντρική λιμνοθάλασσα θα γίνεται με αντλιοστάσιο που θα τοποθετηθεί στο ΝΑ άκρο της αλυκής Άσπρης, με ανάλογη διευθέτηση της ροής εντός της αλυκής. Στην περίπτωση αυτή αποκόπτεται το τμήμα Δ και όλη η περιοχή της Πλώσταινας από την αλυκή Ασπρης δίδοντας την δυνατότητα τμηματικά να αφαιρεθεί ολοκλγροτικά ο δρόμος που οριοθετεί ανατολίκά τον δίαυλο Μούτσου. Αυτό θα έχει ευρύτερα θετικά αποτελέσματα για την αποκατάσταση της περιοχής στο σύνολό της (σκπουπίδια , καταπατήσεις κλπ..Η μέση πυκνότητα του θαλασσινού νερού της κεντρικής λιμνοθάλασσας στην θέση άντλησης είναι 3.5οBe. Συνεπώς, οι ποσότητες που θα αντληθούν διαφοροποιούνται από την περίπτωση 2.1 και είναι :
8,518×106 m3 (περίπτωση 1) ή
8,800×106 m3 (περίπτωση 2) θαλασσινού νερού

5. Προϋπολογισμός Έργου

Για τον υπολογισμό του κόστους του έργου αξίζει να επισημάνουμε τα ακόλουθα:
 Το σύνολο των υλικών που θα αρθούν από τις παρεμβάσεις 1 και 3 θα
χρησιμοποιηθούν για την παρέμβαση 2.
Το μέγεθος της παρέμβασης 3, που μπορεί να φτάσει ως και στην πλήρη άρση του
εσωτερικού αναχώματος μήκους 1.400m, θα καθοριστεί από το αν θα ακολουθηθεί κάποια
από τις εναλλακτικές λύσεις γεγονός που προαπαιτεί, όπως ήδη αναφέρθηκε, καταρχήν
συμφωνία του αρμόδιου Υπουργείου, του Δήμου Ι.Π. Μεσολογγίου και της εταιρείας
Ελληνικές Αλυκές Α.Ε. και κατόπιν οριστική μελέτη με την συμμετοχή των Αλυκών. Με βάση
τα παραπάνω:

Στο παραπάνω ποσό θα πρέπει να συνυπολογιστεί το κατά αποκοπή κόστος της μεταφοράς
του αντλιοστασίου 30.000€.
Τέλος θα απαιτηθεί η κατασκευή ιχθυοφραγμού και ιχθυοσυληπτικών εγκαταστάσεων
με κόστος σύμφωνα με στοιχεία του τμήματος αλιείας από παρεμφερή έργα της τάξης
των 50.000€. Η ακριβής μορφή και η οργάνωση της εκμετάλλευσης θα πρέπει να
προσδιοριστεί μετά από ιχθυολογική μελέτη.
Με βάση τα [παραπάνω το συνολικό κόστος της παρέμβασης υπολογίζεται σε
220.000€.
Σε περίπτωση πλήρους άρσης, ο προϋπολογισμός διαμορφώνεται ως ακολούθως:

6. Εκτιμήσεις βάσει κριτηρίων αειφόρου λειτουργίας Εκτιμήσεις βάσει κριτηρίων αειφόρου λειτουργίας 

Στο κόστος του έργου καθώς και στην όποια μεταβολή της παραγωγικής ικανότητας των αλυκών, θα πρέπει παράλληλα να γίνει αποτίμηση , πέραν της αλιευτικής αξιοποίησης και των θέσεων εργασίας που θα προκύψουν από αυτή και της αξία; της αποκατάστασης του φυσικού οικοσυστήματος και της θετικής επίδρασης στο μικροκλίμα της περιοχής η οποία σύμφωνα με τη νέα Ευρωπαϊκή προσέγγιση αποτιμάται και οικονομικά (FEDERAL ENVIRONMENT AGENCY, 2007).
Από την βασική λύση δεν προκύπτουν πρόσθετες δαπάνες λειτουργίας και αύξηση των ενεργειακών απαιτήσεων αλλά αντίθετα μείωσή τους λόγω περιορισμού των αντλούμενων ποσοτήτων νερού από τις αλυκές και λόγω μείωσης της λειτουργικής τους έκτασης.
Η απαιτούμενη ενέργεια στις εναλλακτικές περιπτώσεις που η βασική τους ιδέα περιγράφεται στην παρούσα θα φέρει τις απαιτήσεις για ενέργεια στα σημερινά επίπεδα.
Από τις ανωτέρω παρεμβάσεις θα προκύψουν και πολλαπλά οφέλη που πέραν των θετικών επιπτώσεις στο περιβάλλον και στο μικροκλίμα της περιοχής θα επανεντάξουν στην αλιευτική δραστηριότητα μια αποκομμένη περιοχή της λιμνοθάλασσας έκτασης σχεδόν 2.000 στρ. Αξίζει να επισημάνουμε ότι αυτού του μεγέθους λιμνοθάλασσες αντιπροσωπεύουν μόλις το 10% των Ελληνικών λιμνοθαλασσών ενώ το 33% υπολείπεται του μεγέθους αυτού. (ΑΝΩΝΥΜΟΣ, 2001)
Ιδιαίτερη σημασία για την περιοχή μπορεί να έχει ο ανασχεδιασμός τις λειτουργίας των δύο αλυκών και η αλληλοσύνδεσή τους. Στην περίπτωση αυτή μπορούν, πέραν των νέων διαμορφώσεων για την παραγωγή άλατος και σε συνδυασμό με αυτή, να μελετηθούν και να σχεδιαστούν στην αλυκή της Τουρλίδας:
α) Υποδομές για οργανωμένα ιαματικά λουτρά
β) Κατασκευή επιδεικτικής μικρής αλυκής σε συνδυασμό με το μουσείο άλατος που σχεδιάζεται
γ) Ένταξη στην αλιευτική εκμετάλλευση της Κλείσοβας σε συνδυασμό με την αξιοποίηση της τάφρου διαχείμασης του Ιχθυοτροφείου «Καινούργιο» και της προθεμάστρας και του αντλιοστασίου της αλυκής που βρίσκεται ανατολικά αυτού.
-Τέλος, αξίζει να επισημάνουμε ότι με την αφαίρεση από την αλυκή της Τουρλίδας των κρυσταλοπήγιων και την μετατροπή της σε προθερμάστρα θα αυξηθεί θεαματικά ο διαθέσιμος χώρος για την διαβίωση ορνιθοπανίδας, που σήμερα περιορίζεται μόνο στις μικρότερης προθερμάστρες με πυκνότητες έως 20οBe

7. Συμπεράσματα 

Για την περιοχή της Πλώσταινας δύο είναι τα βασικά προβλήματα από τη λειτουργία του υδάτινου σώματος ως προθερμάστρα της αλυκής. Το πρώτο είναι η επιβάρυνση του μικροκλίματος από άποψη σχετικής υγρασίας και διατήρησης υψηλών τιμών της θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια της νύχτας. Το δεύτερο είναι η παρουσία δυσάρεστης οσμής, ως αποτέλεσμα αποικοδόμησης οργανικού υλικού στα στάσιμα ύδατα.
Η επανένωση της Πλώσταινας με την κεντρική λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου θα δημιουργήσει έναν υγιή υγρότοπο. Η διαρκείς ανανέωση των υδάτων μέσω της παλίρροιας θα εξαλείψει τα φαινόμενα δυσάρεστης οσμής, μειώνοντας ταυτόχρονα και τη θερμοκρασία των υδάτων. Κάτι τέτοιο οδηγεί στη μείωση του ρυθμού εξάτμισης και κατά συνέπεια στη μείωση της συνεισφοράς των υδάτων της Πλώσταινας στη διαμόρφωση των τιμών της σχετικής υγρασίας στην γύρω περιοχή.
Από την παρέμβαση αυτή θα υπάρξει επίδραση στην παραγωγική λειτουργία και απόδοση της αλυκής. Προφανώς η αντιμετώπιση του θέματος της κατά το δυνατό διατήρησης ή και βελτίωση της παραγωγικής απόδοσης των αλυκών ξεφεύγει από τα πλαίσια αυτής της προκαταρκτικής μελέτης και απαιτεί μια πλήρη μελέτη εφαρμογής με καθοριστικό παράγοντα την συμμετοχή των ίδιων των αλυκών. Από την παρούσα τίθενται τα πλαίσια ανασχεδιασμού και των δύο αλυκών στην περιοχή Μεσολογγίου και η αναδεικνύεται το προς εξέταση θέμα του συνδυασμού της παραγωγικής διαδικασίας τους.
Ο ανασχεδιασμός αυτός σε επόμενη φάση μπορεί να απαντήσει ολοκληρωμένα και με λύσεις που αφορούν την πολλαπλή αξιοποίηση των χώρων που καταλαμβάνουν οι αλυκές, με ανάπτυξη οργανωμένων υποδομών ιαματικών λουτρών, βελτίωση των όρων ιχθυοπαραγωγής, αύξηση της επισκεψιμότητας της περιοχής και λοιπές ιδέες που ήδη κινούνται από τον δήμο της πόλης και άλλους φορείς.

8. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΑΝΩΝΥΜΟΣ, (2001): Μελέτη οργάνωσης και λειτουργίας αλιευτικής εκμετάλλευσης λιμνοθαλασσών. ΙΧΘΥΚΑ Α.Ε. Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων. Giles B.D. and Balafoutis C. H. (1990) The Greek heatwaves of 1987 and 1988. Int. J Clim. 10, 505-517

Paul J. Uno. (1998) Plastic Cracking and Evaporation Formulas

Calder I.R. and Neal C. (1984) Evaporation from saline lakes: a combination equation approach
Steenpass Christian, Vanderborght Jan and Huisman Johan A. (2010) Effect of water vapor diffusion enhancement on soil moisture/temperature and evaporation – A numerical study

FEDERAL ENVIRONMENT AGENCY (2007):Economic Valuation of Environmental Damage.Methodological Convention for Estimates of Environmental Externalities. Dessau, 85p. URL:http://www.umweltdaten.de/publikationen/fpdf-l/3482.pdf (last access May 12, 2010)

ΦΟΡΕΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ Λ/Θ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ ΑΙΤΩΛΙΚΟΥ (2012) Αποτύπωση υψομετρικής στάθμης βυθού Βόρειας Κλείσοβας και Πλώσταινας για αξιολόγηση δυνατότητας παρεμβάσεων επαναφοράς και ρύθμισης της επικοινωνίας με την θάλασσα

Χατζηκακίδης Α. 1951. Εποχιακές υδρολογικές έρευνες εις τα λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου και Αιτωλικού. Πρακτικά του Ελληνικού Υδροβιολογικού Ινστιτούτου, 5(1): 85-130.

στις Μαρτίου 01, 2019Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείουBlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο PinterestΕτικέτες ΣΕΡΕΤΑΚΗ Θ. (ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΥΔΑΤΩΝ ΚΛΕΙΣΟΒΑΣ-ΠΛΩΣΤΑΙΝΑΣ)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

https://www.blogger.com/comment-iframe.g?blogID=7580283641388765893&postID=4008794532486859637&blogspotRpcToken=447847#%7B%22color%22%3A%22rgb(51%2C%2051%2C%2051)%22%2C%22backgroundColor%22%3A%22rgb(255%2C%20255%2C%20255)%22%2C%22unvisitedLinkColor%22%3A%22rgb(153%2C%2034%2C%2017)%22%2C%22fontFamily%22%3A%22Arial%2C%20Tahoma%2C%20Helvetica%2C%20FreeSans%2C%20sans-serif%22%7DΠαλαιότερη ΑνάρτησηΑρχική σελίδαΕγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

ΣΕΡΕΤΑΚΗ Θ. (ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΥΔΑΤΩΝ ΚΛΕΙΣΟΒΑΣ-ΠΛΩΣΤΑΙΝΑΣ)