Απόσπασμα από το “ΙΑΜΑΤΙΚΗ ΥΔΡΟΘΕΡΑΠΕΙΑ: ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ“
Τα λασπόλουτρα εφαρμόζονται με το βύθισμα του ασθενούς στην ιαματική λάσπη και η θεραπευτική τους δράση οφείλεται στο θεραπευτικό πηλό. Έτσι θεραπευτικός πηλός είναι ο πηλός που όταν χρησιμοποιείται στον ανθρώπινο οργανισμό παρουσιάζει βιολογική δράση.
Ονομάζονται και πηλοειδή από τον «πηλό» και είναι η συλλογική ονομασία ουσιών που δημιουργούνται είτε από γεωλογικές διεργασίες είτε από αποικοδόμηση φυτικών οργανισμών.
Ο πηλός των θερμών πηγών αποτελεί ένα φυσικό θεραπευτικό πηλό και είναι ο μόνος πηλός στη φύση που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πηλοθεραπεία αυτούσιος. Σχηματίζεται γύρω από τις θερμές πηγές από οργανικά και ανόργανα συστατικά, που είναι διαλυμένα ή αιωρούνται στο θερμό νερό και τα οποία καθιζάνουν και αποτίθενται γύρω από την πηγή.
Ταξινόμηση
Οι πηλοί μπορούν να ταξινομηθούν με τους παρακάτω τρόπους:
α) σε ανόργανους και οργανικούς, με βάση την αναλογία ανοργάνων – οργανικών συστατικών,
β) με βάση τη χημική σύσταση του νερού που είναι διαποτισμένοι μπορούν να ταξινομηθούν όπως τα ιαματικά νερά σε χλωριονατριούχους, θειούχους, ιωδιούχους, ραδιενεργούς κλπ.
Θεραπευτικές ιδιότητες
Οι θεραπευτικές ιδιότητες που αποδίδονται στους πηλούς με φαρμακολογική δράση, οφειλόμενες κυρίως στα ανόργανα συστατικά τους, είναι:
• Αντισηπτική ικανότητα.
• Ικανότητα ανταλλαγής ουσιών μεταξύ δέρματος και πηλού.
Η δράση του πηλού μπορεί να είναι τοπική ή γενική. Η τοπική εκδηλώνεται στην επιφάνεια του δέρματος ενώ η γενική αφορά το σύνολο του οργανισμού. Η γενική εκδηλώνεται μέσα από αντανακλαστικά τόξα του σώματος από ουσίες που διεισδύουν μέσα στον οργανισμό όπως το θείο, το χλωριούχο νάτριο, το ραδόνιο κλπ.
Η εφαρμογή του πηλού παρουσιάζει τα παρακάτω αποτελέσματα:
• Αύξηση της θερμοκρασίας του δέρματος.
• Αύξηση της ηλεκτρικής αγωγιμότητας.
• Μεταβολές της δυναμικότητας της μεμβράνης.
• Επιρροές στο φαινόμενο απορρόφησης.
• Υπεραιμία των τριχοειδών αγγείων.
• Ενεργοποίηση των ιδρωτοποιών αδένων.
• Ενεργοποίηση ενζύμων και ορμονών.
Η εφαρμογή του πηλού πιθανολογείται ότι παρουσιάζει τα παρακάτω αποτελέσματα:
• Αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος.
• Δράση στο καρδιακό και κυκλοφορικό σύστημα.
• Δράση στο αναπνευστικό.
• Επιρροές στις ανταλλαγές νερού-ηλεκτρολύτου.
• Επιρροές στους νευροδιαβιβαστές και στη νευρική αγωγιμότητα του νευρικού συστήματος.
• Επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα.
• Επίδραση στο μεταβολισμό.
Επίδραση στη γενική κιναισθησία.
Οι κυριότερες θεραπευτικές ενδείξεις της πηλοθεραπείας είναι:
• Δερματικές παθήσεις (ψωριάσεις, εκζέματα, νεανικές ακμές, τοπικές δερματίτιδες).
• Παθήσεις των αρθρώσεων (ρευματολογικές, φλεγμονώδεις αρθροπάθειες).
• Μετατραυματική αποκατάσταση (διαστρέμματα, κατάγματα, αιματώματα).
• Γυναικολογικές παθήσεις (φλεγμονώδεις παθήσεις των γεννητικών οργάνων, διαταραχές εμμήνου κύκλου).
• Στην αισθητική σαν καλλυντικό.
