Η ιδέα που ανέπτυξε σε προηγούμενο άρθρο του ο κ. Μυλωνάς θα μπορούσε να είναι μια πρώτη προσέγγιση στο θέμα «ιαματικός τουρισμός» στο Μεσολόγγι.
Κάποιος όμως που έχει ασχοληθεί εκτενώς και σε βάθος με το θέμα θα έβρισκε αρκετά σημεία σε αυτή που την καθιστούν προβληματική.
Μερικά από αυτά είναι.
1) Λειτουργία μόνον κατά τους θερινούς μήνες, μέσα Ιουνίου με τέλος Αυγούστου. Δηλαδή δυόμισι μήνες συνολικά. Προσωπικά θεωρώ ότι μια τέτοια εγκατάσταση θα έπρεπε να λειτουργεί όλο τον χρόνο, όχι μόνον για λόγους εκμετάλλευσης, αλλά και για λόγους ιαματικότητος, καθότι σύμφωνα με την σχετική μελέτη που έχει γίνει η θεραπευτική επίδραση από την εφαρμογή με ιλύ διαρκεί μέχρι τα μέσα του χειμώνα, οπότε ο πάσχων θα πρέπει να την επαναλάβει. Άρα θα υπάρχει κόσμος που θα έρχεται στην πόλη μας όλο τον χρόνο και αυτό είναι το μεγάλο ζητούμενο.
2) Η πρόβλεψη για ξενοδοχείο που θα δουλεύει μόνον δύο μήνες τον χρόνο κατά την γνώμη μου είναι εξαιρετικά δύσκολη. Μπορεί να σταθεί οικονομικά μια τέτοια επιχείρηση; Άλλωστε υπάρχουν τόσα ακίνητα συμπολιτών μας που είναι άδεια από ενοικιαστές μετά την απομάκρυνση των ΤΕΙ.
3) Η ιαματικότητα της ιλύος δεν είναι η ίδια σε όλα τα σημεία της Κλεισόβης. Αρκεί να δεί κανείς τον βυθό και θα διαπιστώσει ότι το υλικό το οποίο παρουσιάζει θεραπευτικό ενδιαφέρον δεν βρίσκεται παντού.
4) Απουσία λουτρού και τουαλέτας (σύμφωνα με το σκαρίφημα). Γνωρίζουμε ότι αυτό είναι απολύτως απαραίτητο μετά την θεραπεία με ιλύ. Παρουσία λουτρού θα σημάνει την σύνδεση όλων των πελάδων με το κεντρικό σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης με χιλιάδες μέτρα αγωγών και σωλήνων (υπέργειων ή υπόγειων;) με την ανάλογη περιβαλλοντική επίπτωση.
5) Υπάρχουν σκέψεις για την υγιεινή όλων αυτών των κατασκευών. Πώς θα καθαρίζονται; Οι επόμενοι επισκέπτες θα πρέπει να τις βρίσκουν όχι απλά καθαρές αλλά απόλυτα καθαρές καθότι μιλάμε για θέματα υγείας. Αν πλένονται με κάποιο μηχάνημα τότε η περιοχή σταδιακά (γιατί αυτό θα γίνεται καθημερινά) θα επιβαρυνθεί σημαντικά και η αλατότητα των υδάτων που είναι εξαιρετικός μικροβιοστατικός παράγοντας θα αλλοιωθεί.
6) Πάρα πολλοί ασθενείς σύμφωνα με την εμπειρία μας δεν είναι σε θέση να κατέβουν σκαλοπάτια και να μπούν στο νερό (..πού ο πυθμένας βουλιάζει) για να κάνουν την απαραίτητη λήψη λάσπης μόνοι τους.
7) Έχουν μελετηθεί οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις από μια κατασκευή τέτοιου μεγέθους; Η περιοχή θεωρείται υδροβιότοπος. Τι θα σημάνει αυτό για τους πληθυσμούς των πτηνών που είναι από μόνα τους μια εξαιρετική «προίκα» για την πόλη;
8) Πώς διασφαλίζονται και πως τηρούνται οι κανόνες ασφαλείας σε μια τέτοια εγκατάσταση; Τι θα γίνει σε περίπτωση που κάποιος χρειασθεί επείγουσα ιατρική βοήθεια ή διακομιδή και βρίσκεται σε κάποια από τις τελευταίες πελάδες; Οι ξύλινοι διάδρομοι – εξέδρες δεν είναι ό,τι καλύτερο σε αυτές τις περιπτώσεις.
Κατά την γνώμη μου υπάρχει μια διαφορετική και απόλυτα υλοποιήσιμη ιδέα – πρόταση όπου ικανοποιεί και τις πιο αυστηρές παραμέτρους και προδιαγραφές, απαντώντας ταυτόχρονα σε όλες τις περιβαλλοντικές ανησυχίες, καθιστώντας την ισάξια με ανάλογες εγκαταστάσεις του εξωτερικού που χαίρουν παγκόσμιας εκτίμησης.
Η πρόταση αυτή πολύ περιληπτικά προβλέπει την κατασκευή ενός σύγχρονου spa στον χώρο απέναντι από τον Άγιο Νεκτάριο (γηπεδάκια μπάσκετ) που θα μπορεί να εξυπηρετεί σε περιόδους αιχμής 100 έως 150 ασθενείς την ώρα. Με την κατάλληλη υποδομή μπορεί να λειτουργεί από το πρωΐ έως και αργά το απόγευμα καθ΄όλη τη διάρκεια του έτους. Με σύγχρονες μεθόδους θα προσομοιάζονται οι φυσικοί παράγοντες που συνθέτουν το θεραπευτικό σχήμα, όταν αυτοί δεν υπάρχουν (χειμώνας, βραδυνές ώρες). Στον σύγχρονο και πολυτελή αυτό χώρο θα είναι εύκολο να τηρηθούν όλα τα πρωτόκολλα που διασφαλίζουν την ποιότητα της θεραπείας και την υγιεινή του χώρου. Μπορεί εκτός από την θεραπεία με ιλύ να προσφέρονται συμπληρωματικά θεραπευτικές υπηρεσίες που απευθύνονται σε ένα κοινό (κατά κανόνα μέσης ηλικίας και πάνω) που ασφαλώς θα τις χρειάζεται όπως πχ φυσικοθεραπεία-μασάζ, πακέτα γυμναστικής κλπ.
Τα πλεονεκτήματα είναι πολλά. Μερικά από αυτά είναι.
1) Λειτουργία όλο τον χρόνο και συνεπώς συνεχής παρουσία επισκεπτών στην πόλη καθιερώνοντάς την έτσι σαν μια σημαντική λουτρόπολη. Όπως τονίσαμε πιο πάνω τα αποτελέσματα της θεραπείας με λάσπη αρχίζουν να φθίνουν μετά την πάροδο 4-5 μηνών σύμφωνα πάντα με την σχετική μελέτη. Πολλοί από τους ασθενείς αν τους δοθεί η δυνατότητα θα έρθουν να επαναλάβουν την τόσο ωφέλιμη για αυτούς θεραπεία τον χειμώνα ώστε τα συμπτώματά τους να καταπραϋνθούν μέχρι το καλοκαίρι που θα επαναλάβουν τον κύκλο. Οι λεπτομέρειες για τον τρόπο θεραπείας εντός του spa, οι προσφερόμενες ανέσεις και η λειτουργικότητά του είναι στην διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου όταν ζητηθούν.
2) Εγγύτητα σε ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις, λιμάνι και οδικό δίκτυο, ευρύς χώρος για στάθμευση, εύκολη πρόσβαση για όλους τους πάσχοντες.
3) Συνεχής έλεγχος ποιότητος των παρεχομένων υπηρεσιών ώστε αυτές να βρίσκονται στο υψηλότερο δυνατόν επίπεδο.
4) Προσφορά του θεραπευτικού υλικού (ιλύς) στους πάσχοντες σε τυποποιημένη και ελεγμένη μορφή ώστε να είναι εγγυημένη η θεραπεία.
5) Απόλυτη εναρμόνιση με το περιβάλλον με μηδαμινές επιπτώσεις σε αυτό.
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑΤΟΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ – ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ (acupraxis@gmail.com)
