Επίδραση των αλάτων θαλασσινού νερού στη φλεγμονώδη νόσο του δέρματος

Effect of Seawater Salts on Inflammatory Skin Disease 16 Φεβρουαρίου 2009 Επικοινωνήστε με τον συντάκτη Ivy Lee και τον HI Maibach

librakv/iStock/GettyImages

Η χρήση μεταλλικού νερού σπα και θαλασσινού νερού ήταν και συνεχίζει να είναι μια κοινή μέθοδος θεραπείας για φλεγμονώδεις δερματικές παθήσεις όπως ψωρίαση, ατοπική δερματίτιδα και ερεθιστική δερματίτιδα εξ επαφής. Το ιαματικό νερό ή το μεταλλικό νερό και το θαλασσινό νερό διακρίνονται για τις σχετικά υψηλές συγκεντρώσεις μετάλλων όπως στρόντιο και σελήνιο και για την υψηλή τους οσμωτικότητα σε σχέση με το φυσιολογικό αλατούχο. Παρά την ευρεία χρήση, λίγες μελέτες έχουν διερευνήσει τι οφείλεται στη θεραπευτική επίδραση του θαλασσινού νερού ή στον μηχανισμό δράσης του.

Πρόσφατες in vivo και in vitro μελέτες προσδίδουν αξιοπιστία στην κοινή πρακτική της εφαρμογής θαλασσινού νερού στο προσβεβλημένο δέρμα. Σε οξείες εκρήξεις ατοπικής δερματίτιδας, το θαλασσινό νερό παρουσίασε αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα. Υπήρξε σημαντική μείωση των οπτικών αναλογικών βαθμολογιών για τον κνησμό, η οποία αξιολογήθηκε. Η μείωση της οπτικής βαθμολογίας του κνησμού πήγε από 15. 05 σε 2. 35 (P <0. 01) μετά από 4 εβδομάδες θεραπείας. Στο πλαίσιο της ερεθιστικής δερματίτιδας εξ επαφής, οι κομπρέσες θαλασσινού νερού μείωσαν σημαντικά τη διαδερμική απώλεια νερού (TEWL) και αύξησαν τη χωρητικότητα του δέρματος σε σύγκριση με τον έλεγχο απιονισμένου νερού όταν οι κομπρέσες εφαρμόστηκαν για 20 λεπτά κάθε φορά για αρκετές φορές σε διάστημα 2 εβδομάδων. Το TEWL υποδεικνύει διακοπή του φραγμού νερού, ενώ η χωρητικότητα σηματοδοτεί την περιεκτικότητα σε νερό της κεράτινης στοιβάδας (SC). Ετσι,

Use of mineral spa water and seawater has been and continues to be a common treatment modality for inflammatory skin conditions such as psoriasis, atopic dermatitis, and irritant contact dermatitis. Spa or mineral water and seawater are noted for their relatively high concentr­ations of minerals such as strontium and selenium and for their high osmolality relative to physiological saline. Despite widespread use, few studies have explored what accounts for the therapeutic effect of seawater or its mechanism of action.

Recent in vivo and in vitro studies lend credence to the common practice of applying seawater to infl amed skin. In acute eruptions of atopic dermatitis, seawater exhibited antipruritic effects. There was a signifi cant reduction of visual analogue scores for itching, which was evaluated. The reduction of visual score of itching went from 15.​05 to 2.​35 (P<0.​01) after 4 weeks of therapy. In the setting of irritant contact dermatitis, seawater compresses significantly decreased transepi­dermal water loss (TEWL) and increased skin capacitance compared with the deionized water control when the compresses were applied for 20 minutes at a time for several times over the course of 2 weeks. TEWL indicates water barrier disruption, while capacitance signifi es stratum corneum (SC) water content. Thus, the results provide evidence for seawater’s ability to inhibit skin barrier disruption and inhibit SC dryness in irritant contact dermatitis.

ΣΧΕΤΙΚΌ ΠΕΡΙΕΧΌΜΕΝΟ

ΜΕΣΩΧαντζής Μιχάλης
ΠΗΓΗcosmeticsandtoiletries